Medisch paspoort

Op verzoek van de huisartsen, GGD en patiëntenorganisaties is in 2001 het Europees Medisch Paspoort (ook wel aangeduid als geneesmiddelenpaspoort) geïntroduceerd. Het paspoort bevat een overzicht van uw medicatie, ingedeeld op werkzame stof, zodat ook in het buitenland de juiste medicijnen gevonden kunnen worden. Het paspoort kan behulpzaam zijn bij de douane om aan te tonen dat uw medicijnen voor eigen gebruik zijn, maar is geen officieel verplicht document. Het paspoort is opgesteld in elf talen zodat het ook buiten Europa erg nuttig kan zijn.

Let op! Een medisch paspoort is geen officieel reisdocument en is daarom ontoereikend als u medicijnen wilt meenemen die onder die Opiumwet vallen. In veel landen is het bezit en gebruik van opiaten, zoals sterke pijnstillers en ADHD medicatie, verboden. Daarom heeft u voor geneesmiddelen die onder de Opiumwet vallen een speciale verklaring nodig. U riskeert strenge straffen als u de regels overtreedt. Meer hierover leest u op de site van de rijksoverheid (zoek op 'medicijnen buitenland').

De voordelen van het medisch paspoort:
- de belangrijkste medische gegevens op een rij
- artsen kunnen snel handelen
- makkelijk de juiste medicijnen vinden
- nummers voor noodgevallen bij de hand

Een medisch paspoort kunt u aanvragen bij uw apotheek. U kunt het paspoort zelf invullen. Voor de benodigde gegevens kan uw apotheek u een uitdraai van uw dossier verstrekken. Sommige apotheken leveren op bestelling zelfs een volledig ingevuld paspoort. Naast apotheken kunnen ook huisartsen, medisch specialisten, de GGD, patientenverenigingen en hulpdiensten een medisch paspoort verstrekken.

Naast een medisch paspoort is het soms raadzaam ook een begeleidende brief in meerdere talen van uw behandeld arts mee te nemen, met daarop de geschiedenis van de behandeling die u ondergaat. Vraag uw arts om advies als u denkt dat dit ook voor u nuttig kan zijn.